بررسی نقش ضخامت اندومتر در پیامد درمان تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (icsi)

زمینه و هدف: سونوگرافی واژینال، پاسخ به تحریک تخمک گذاری، زمان جمع آوری تخمکها و انتقال جنین به رحم را مشخص می کند. ممکن است سونوگرافی سه بعدی به طور گسترده در هر یک از این موارد استفاده شود که نقش ویژه ای را در پیشگویی پاسخ تخمدان و تعیین پذیرش اندومتر دارد. با وجود استفاده گسترده از سونوگرافی با رزولوشن بالا، ارزش بالینی تعیین ضخامت و الگوی اندومتر مورد بحث می باشد و نقش پیشگویی کننده آن در تعیین پیامد درمان icsi مورد توافق نیست. هدف از این مطالعه، بررسی نقش ضخامت اندومتر در پیامد درمان تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (icsi) بود. روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی ـ تحلیلی بود. در این مطالعه ارزش پیشگویی کننده ضخامت اندومتر در پیامد درمانی icsi-et در بیماران مراجعه کننده به موسسه درمان ناباروری مهر از سال 1383 تا 1384 مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق پس از ارزیابی اولیه شامل آزمایشات، سونوگرافی، هیستروسالپینگوگرافی و ... زنان با مشکل رحمی نظیر فیبروم از مطالعه حذف و زوجین با علت ناباروری مردانه، عوامل لوله ای، عامل تخمدانی و نامشخص وارد مطالعه شدند. در این مطالعه با انجام سونوگرافی واژینال در روز تزریق گنادوتروپین جفتی (hcg) ضخامت اندومتر در محل تلاقی اندومتر و میومتر در مقطع عرضی رحم بررسی شد. همه بیماران با پروتکل طولانی تحریک تخمک گذاری (coh) شدند. شرایط ورود به مطالعه ضخامت اندومتر مساوی یا بیش از mm6 و الگوی سه خطی بود. متغیرهای مخدوش کننده شامل سن زن، مدت و علت ناباروری، کیفیت جنین و تعداد آمپول های hmg تجویز شده جهت coh بود. جهت تعیین فاکتورهای مؤثر بر موفقیت icsi آزمون رگرسیون لجستیک انجام گرفت. منحنی roc نیز جهت تعیین نقطه برش (cut-off point) استفاده شد. خطای  کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. نتایج: در طی مدت بررسی 528 بیمار ارزیابی شدند. بارداری بالینی در (4/36%) 528/192 نفر دیده شد. میانگین تعداد تخمک برداشت شده، تعداد تخمک در متافاز دو، تخمک لقاح یافته، تعداد تسهیم سلولی و جنین منتقل شده بر پیامد درمان تاثیر داشت. میانگین سن زن نیز بر نتیجه icsi تاثیر معنی داری (05/0p<) را نشان داد (5/5±9/29 سال در زنان باردار در مقابل 3/6±2/32 سال در زنان غیر باردار). میانگین مدت ناباروری بر پیامد درمان تأثیر معنی داری را نشان نداد. آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد که بین ضخامت اندومتر، مدت و علت ناباروری، تعداد آمپول های hmg مصرف شده جهت coh و پیامد درمان ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد؛ اما اختلاف آماری معنی داری بین سن زن و کیفیت جنین با موفقیت icsi مشاهده شد (05/0p<). نتایج منحنی roc نیز ارتباط آماری معنی داری را بین ضخامت اندومتر و پیامد بارداری نشان نداد. نتیجه گیری: ضخامت اندومتر مساوی یا بیش از mm 6 در روز تزریق hcg، ارزش پیشگویی کننده جهت تعیین موفقیت بارداری ندارد. مطالعات بیشتری برای پاسخگویی به اختلاف نظر در مورد نقش ضخامت اندومتر در سیکل های درمانی icsi پیشنهاد می شود.